Brief van Tijl

Dag Wats,
Dag kanjer,

Vorige week vrijdag vroeg je me nog waarom ik jou ooit “de koffieboon” ben beginnen noemen. Wel, lieve jongen, ik weet het eigenlijk niet meer.

Maar, wat ik wel weet, is dat ik goed met jou kon grappen en grollen. Dus het zal wel begonnen zijn met een grapje of een grolletje.

Wats, ik vond jou een topkerel! Ik zie jou nog als een wervelwind rijden op de fietspiste in Affligem. Zo trots dat je was op die prestatie. Maar je was ook wel bezorgd, want kende ik eigenlijk wel een coureur met suikerziekte? Ik weet dat we dat toen samen nog zijn gaan opzoeken.

Wat een zorgende grote broer ook. Jij reed, tijdens de lockdown, vooraan op de fiets met Bloes, in de fietskar achter je. We gaan allemaal, samen met je mama, je papa en Matte, veel over jou vertellen aan die 3 klein pagadderkes, waar jij zo voor in de weer was.

Watsman, ik vond het super om jou 11 jaar te hebben mogen kennen. Veel te kort natuurlijk, maar lang genoeg om jou nooit te vergeten.

Dag Wats!

Groetjes van de koffieboon.